Absurd
41absurd — I (Roget s IV) modif. Syn. preposterous, ridiculous, ludicrous, foolish, silly, laughable, crazy, irrational, senseless, pointless, meaningless, nonsensical, illogical, unreasonable, self contradictory, impossible, implausible, outlandish,… …
42absurd — 1. adjective /æbˈzɝd,əbˈsɜːd,əbˈsɝd/ Contrary to reason or propriety; obviously and flatly opposed to manifest truth; inconsistent with the plain dictates of common sense; logically contradictory; nonsensical; ridiculous …
43absurd — ab·sụrd, absurder, absurdest ; Adj; ohne Sinn, nicht logisch ≈ unsinnig, sinnlos <eine Idee, eine Vorstellung; etwas klingt absurd; etwas absurd finden> || hierzu Ab·surdi·tä̲t die; , en …
44absurd — • orimlig, förnunftsvidrig, bisarr, löjlig, besynnerlig, grotesk, tokig • oförnuftig, dum, dåraktig, oförståndig, irrationell, vansinnig • bisarr, underlig, besynnerlig, egendomlig, sällsam, absurd • förnuftsvidrig, förnuftsstridig, orimlig,… …
45absurd — adjective completely stupid or unreasonable; ridiculous: Don t be absurd! | It seems quite absurd to expect anyone to drive for 3 hours just for a 20 minute meeting. absurdity noun (C, U) …
46absurd — adj. 1 (of an idea, suggestion, etc.) wildly unreasonable, illogical, or inappropriate. 2 (of a person) unreasonable or ridiculous in manner. 3 (of a thing) ludicrous, incongruous (an absurd hat; the situation was becoming absurd). Derivatives:… …
47absurd — merkwürdig; grotesk; eigentümlich; absonderlich; verschroben; skurril; eigenartig; befremdend; aberwitzig; eigenwillig; sonderbar; kurios; …
48absurd — abwegig, irrwitzig, ohne Sinn und Verstand, sinnlos, unsinnig, unvernünftig, wahnwitzig, widersinnig; (geh.): aberwitzig; (ugs.): blödsinnig, hirnrissig, verrückt; (salopp): krank; (oft emotional): irrsinnig; (abwertend): hirnverbrannt, töricht;… …
49Absurd — (lat. = widersinnig). Eine ältere Problematik spitzt mit diesem Begriff das Verhältnis von Glauben u. Denken (Vernunft) zu: ”Credo quia absurdum“, ich glaube, gerade weil es Widersinn ist, ein zu Unrecht Tertullian († nach 220) zugeschriebener …
50absurd — m IV, D. u, Ms. absurdrdzie; lm M. y «wyrażenie sprzeczne lub nie mające sensu; niedorzeczność, nonsens» Oczywisty absurd. Mówić absurdy. Doprowadzić do absurdu. ‹z łac.› …