Disjoining
51διαζεύξῃ — διαζεύξηι , διάζευξις disjoining fem dat sg (epic) διαζεύγνυμαι aor subj mid 2nd sg διαζεύγνυμαι aor subj act 3rd sg διαζεύγνυμαι fut ind mid 2nd sg …
52διαχαλάσῃ — διαχαλάσηι , διαχάλασις disjoining fem dat sg (epic) διαχαλά̱σῃ , διαχαλάω loosen aor subj mid 2nd sg (doric aeolic) διαχαλά̱σῃ , διαχαλάω loosen aor subj act 3rd sg (doric aeolic) διαχαλά̱σῃ , διαχαλάω loosen fut ind mid 2nd sg (doric aeolic)… …
53διαχάλασις — disjoining fem nom sg …
54διάζευξιν — διάζευξις disjoining fem acc sg …
55διάζευξις — disjoining fem nom sg …
56detachment — [n1] disconnection disengagement, disjoining, dissolution, disunion, division, divorce, divorcement, partition, rupture, separation, severing, split up; concepts 388,747 Ant. attachment, combination, connection, linkage, merger detachment [n2]… …
57pleištinis slėgis — statusas T sritis chemija apibrėžtis Plono skysčio sluoksnio slėgis, neleidžiantis išorinės jėgos veikiamam sluoksniui dar plonėti. atitikmenys: angl. disjoining pressure rus. расклинивающее давление …
58расклинивающее давление — pleištinis slėgis statusas T sritis chemija apibrėžtis Plono skysčio sluoksnio slėgis, neleidžiantis išorinės jėgos veikiamam sluoksniui dar plonėti. atitikmenys: angl. disjoining pressure rus. расклинивающее давление …
59disjunction — [dis juŋkchər, dis′juŋkchərdis juŋk′shən] n. [ME disjunccioun < L disjunctio] 1. a disjoining or being disjoined; separation: also disjuncture [dis juŋkchər, dis′juŋkchər] 2. a) Logic the relation between the alternatives of a disjunctive… …
60disjunctive — [dis juŋktiv, dis′juŋktiv] adj. [ME disjunctif < L disjunctivus] 1. disjoining; separating or causing to separate 2. having to do with disjunction 3. Gram. indicating a contrast or an alternative between words, clauses, etc. [in “John or Bob… …