habilitation
21Habilitation universitaire — Pour les articles homonymes, voir Habilitation (homonymie). L habilitation est la plus haute qualification universitaire qu une personne puisse recevoir dans certain pays européens. Faisant suite à un doctorat, l habilitation exige du candidat la …
22habilitation de sécurité — leidimas dirbti su slaptais dokumentais statusas T sritis Gynyba apibrėžtis Valstybės kompetentingos administracijos sprendimas, kad asmuo saugumo atžvilgiu gali prieiti prie įslaptintos informacijos. atitikmenys: angl. security clearance pranc.… …
23habilitation — noun see habilitate …
24HABILITATION — n. f. Action d’habiliter. Il signifie aussi Fait d’être habilité …
25habilitation — See habilitate. * * * …
26habilitation — noun Equipment; qualification …
27Habilitation — Dygtighedsbevis …
28Habilitation — Ha|bi|li|ta|ti|on 〈f.; Gen.: , Pl.: en〉 Verfahren zum Erlangen der Berechtigung, an einer Universität zu lehren (durch Verfassen einer wiss. Arbeit); →a. s. Venia Legendi [Etym.: → habilitieren] …
29Habilitation — Ha|bi|li|ta|ti|on die; , en <aus gleichbed. mlat. habilitatio> Erwerb der Lehrberechtigung an Hochschulen u. Universitäten durch Anfertigung einer schriftlichen Arbeit …
30habilitation — n. act of making fit …